Een kleine update

Met het slechte weer in Nederland in zicht ben ik maar weer eens achter mijn laptop gekropen om jullie in deze donkere tijden te vermaken. Hier is het deze week onafgebroken warm geweest met pieken van 28 graden.

De mensen zijn hier erg nationalistisch. Ik keek laatst een rugbywedstrijd in een pub. Het ging tussen de All Blacks en de Wallabies( Australiërs), oftewel, Nederland tegen Duitsland. De All Blacks hadden al in een jaar niet meer van de Wallabies verloren en in deze periode hadden ze al tien keer tegen ze gespeeld. Uitgerekend deze avond verloren ze met één miezerig punt. Dit terwijl ze de wedstrijd makkelijk net voor het einde konden beslissen door een paar kicks te scoren. Maar door een paar missers alla Seedorf, Frank de Boer, Philip Cocu en Jaap Stam, werden deze gemist. Kortom de avond werd er niet beter op. Ik begon over de verloren WK finale te vertellen om een beetje het verdriet te delen, waarop zij meteen uit de hoek kwamen met: “de Kiwi’s hebben geen enkele wedstrijd op het WK voetbal verloren, terwijl iedereen wel op zijn minst een keer een wedstrijd verloren heeft ”..Ja vind je het gek als je de poule nog niet eens doorkomt. Ok, je speelt gelijk tegen Italië en Paraguay maar Italië was niet in een hele beste doen. Hoe dan ook was dit de juiste manier om een goede stemming terug te krijgen.

Maar goed Kiwi’s zijn nationalistischer dan Nederlanders. Dat kan je voelen maar ook aan alles zien. Elk product wat geproduceerd is in Nieuw Zeeland heeft een “100 % New Zealand Owned & Operated” label. Welk land heeft dat nog meer? Ik vind dat erg cool. Moet je voorstellen dat Heineken en Philips met zo’n label aan komen zetten? Ik zeg doen!

Kiwi’s zijn trots op hun natuur en omgeving. In Christchurch tel ik hier al meer dan 25 nationale parken. Veel van de mensen die ik heb ontmoet zijn nog nooit buiten de landsgrenzen van Nieuw Zeeland geweest. Je zou haast denken dat ze vollop genieten van alle diversheid die Nieuw Zeeland te bieden heeft. Niets is minder waar, een groot gedeelte van de Zuidereilanders is nog nooit op het Noordereiland geweest en andersom. Veel Canterburians zijn nog nooit buiten Canterbury geweest. Schokkend.
Ik ben de laatste tijd bezig geweest met het opzetten van een “Community Profile” en een daarvan uit voortvloeiend adviesrapport gericht op strategische plannen van Sport Canterbury en bij het verzamelen van informatie ben ik op deze feiten gestuit. Nietszeggend voor het onderzoek maar een interessant weetje die ik jullie niet wilde onthouden.


De Report Card on Sport 2010, een overzicht van de Canterbury sportomgeving, is nog altijd prioriteit gebleven. Dit is een jaarlijks kwantitatief en kwalitatief onderzoek onder alle sport bonden in Canterbury. Ik heb in een maand tijd met 22 CEO’s een interview gehad. Nog hiervoor heb ik een nieuwe database gemaakt van alle opgeslagen informatie, dit omdat de vorige verouderd was. Ik heb ook SPSS, een nieuw programma geïntroduceerd om alle data te analyseren. Voorheen gebruikten ze alleen Excel om statistische overzichten te laten zien maar nu kan ik wat dieper ingaan op de stof. Ik kan via SPSS de samenhang, het verschil en frequenties tussen groepen en binnen groepen beter uitwerken, iets wat je met Excel niet zo snel lukt of helemaal niet kan. Mijn vader heeft nog 200 bladzijdes van mijn SPSS boek/ handleiding ingescand en opgestuurd. Hulde voor jou.

Woensdag 24 november is mijn eindpresentatie voor alle CEO’s en sportbonden en Sport Canterbury.
Tot die tijd heb ik het erg druk en amper tijd om nog dingen hiernaast te doen. Hierna ga ik een week naar Auckland, naar het U2 concert en naar de Bay of Islands en mijn ouders komen langs waarmee ik nog het Zuidereiland af ga reizen. Kortom ik vermaak me wel maar ik ga ook enorm van de komende tijd genieten.

Gegroet

Ps
5 november stond in het teken van de grootste Sports Awards show van Canterbury georganiseerd in Canterbury. Ik moest verplicht een pak en bijpassende das aan van Sport Canterbury. Iets wat ik niet zo heel erg vond al was de das wel verschrikkelijk lelijk ( zie bijgevoegde foto) ( deed me denken aan Kerstmis en Bassie van Bassie en Adriaan) . De avond was een groot succes en wij hebben ons tot in de late uurtjes vermaakt.

Vorige week is het cricket seizoen weer begonnen. De Canterbury Wizzards moesten dinsdag thuis tegen Auckland spelen. Het cricketveld ligt direct naast ons kantoor ( ons kantoor is een oud cricket clubhuis) en vanuit mijn raam kon ik alles goed volgen. Cricket duurt ongelofelijk lang! Ze zijn al 4 dagen bezig en ik ga vanmiddag weer kijken met een paar vrienden ( zie bijgevoegde foto).

Afgelopen dinsdag stond in het teken van Cup Day. Dit is een jaarlijks festival waar paardenraces centraal staan. Mijn zusje had zich tussen deze mensen van stand thuis gevoeld. Iedereen wil er op deze dag goed uitzien maar binnen een paar uur is een meerderheid al bezopen. Ik ben morgen uitgenodigd om naar de laaste dag te gaan.